Ahşap Enstrümanlar

Tef, bendir ve yöresel davul ahşap kasaya sahiptir. Hiçbir enstrümanın üretimi birbirine benzemez. Her enstrüman için ayrı ağaç seçilir. Kullanılan ağaçların hepsi dinlenmiş, fırınlanmış ve suyunu iyi çekmiş kaliteli ağaçlardır. Kayın, maun, ceviz gibi sağlam ağaçlar seçilir. Abanoz gibi ağaçlar nefesli çalgılarda kullanılsa da vurmalılarda kullanılmaz çünkü kırılgandır. Kereste olarak kurutulmuş ağaçlar alınır ve atölyede de kullanılmadan önce bekletilir yaklaşık 8-10 sene kadar.

Her enstrumanın ölçüsü kadar ahşaplar kesim tezgahlarında kesilir ve daha sonra zımparayla düzeltilir.

Örneğin tef, yüksekliği 6 cm kalınlığı 3 mm olarak kesilir, kalınlık zımparası ile 2.7mm ye inceltilir. 4 kat olarak çelik kalıbın içinde sıkılır. Hiçbir enstrümanı tek kat yapmıyorlar. Tek kat olursa ileride elips olma ve dönme ihtimali vardır. Sonra yapıştırma işlemi gerçekleştirilir ve kurumaya bırakılır. Bayrampaşadaki atölyede bu işlemler gerçekleştirildikten sonra kasnak halinde Galata’ya getirilir. Burada tesviye ve firezeler yapılır. Örneğin teflerin zil yerlerinin oyukları açılır, el tutma yerleri oyulur. Bu açılan oyukların yükseklikleri farklılaştıkça ses de farklılaşır. Daha sonra el cilası yapılır.

Tef zilleri için pirinç kullanılır. Bu pirinçler yarı sert pirinçlerdir ve İspanya ya da İtalyadan getirilir. Fosfor bronz ziller de kullanılır fakat bunlar daha serttir ve daha tiz bir ses çıkarırlar. Ziller dövülür, daha tok ve sert bir ses almak için. Ziller de iki çeşittir düz ve dövülümüş olmak üzere. Sonra montajı yapılır.Tefin üst çemberinden sarı pirinç torna çekilir, gümüşle kaynatılır, deliklerle ahşap kısıma monte edilir. Hava şartlarının etkilememesi için genellikle yapay deri kullanılır.Bendir ve davul da tef ile aynı şekilde üretilir.

Dükkanda asılı tef çeşitleri

Her biri farklı bir deriye sahip olduğu için farklı ses çıkarıyor.

Boy boy bendirler