Toprak
Darbuka
Gerçek darbukanın toprak darbuka olduğuna inanan Emin Bolat,
en son toprak darbuka yapımına başlamıştır. 98 yılında Avanos Nevşehirde Mehmet
Körükçü ile tanışıp toprak darbuka üretmeye başlamıştır. Toprak darbukanın
çıkardığı ses, tot ve doğal sesleri ile albümlerin alt yapılarında kullanılır.
İki parça halinde üretilir, önce alt kısım üretilip, üst
parça eklenir. Çamurun çekme dereceleri vardır. Kırmızı toprak ve terakota
karışım toprak kullanılır. Kalıp çalışmıyor. Elde yoğurma havuzlarda üretilir,
daha sonra makinada çekilip iyice gazı alınıyor. Formlar bitince Galataya
geliyor. Emin Bey üstüne motifler çalışılıyor kazıma, rölyef, ve doğaçlama
yapıyor. 700-1000 derece arasında pişirilir. Hangi form hamgi derecede
pişeceğine onlar karar veriyor. Tek pişirim çalışıyor, seramik iki pişirimdir.
Sırlanmış birkaç tane örnek oluyor, onlar daha tiz ses verir. Daha sonra
buradaki atölyede derileri geriliyor
Her toprak darbuka özgündür, farklı karakterdedir. Bunu
icra eden insanlar gelip kendi eline en uygun ve sesini en çok beğendiğ tatmin
eden darbukayı seçiyor. Aynı gibi görünüyor ama değiller.
Müşterilerin yüzde70i yabancı. Darbuka asıl Mısır’dan
araplardan gelmedik. Bu tarz üretim mısırda da var.
Orta-bas davullar hepsi birbirinden
farklı
Her biri farklı olan toprak darbukalar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder